دعای بزرگ و سریع الاجابه برای رفع سختی و بیماری

دعای بزرگ و سریع الاجابه برای رفع سختی و بیماری

بیماری در واقع راهی است که انسان وقتی درگیر آن می شود به گذشته اندیشیده و به این نتیجه می رسد که سلامتی چه اهمیتی در زندگی خواهد داشت و از این پس باید بیشتر به آن فکر کرده و از خداوند متعال نیز برای رحمت الهی اش شاکر باشد که قطعا یکی از بزرگ ترین نعمت های زندگی هر فردی خواهد بود، در ادامه ی این مطلب به شما خوبان دعای بزرگ و سریع الاجابه برای رفع سختی و بیماری را می آموزیم که از امام زین العابدین علیه السلام نقل شده است و پر خیر و سریع الاثر می باشد.

دعای بزرگ و سریع الاجابه برای رفع سختی و بیماری,دعای رفع بیماری,دعای رفع بیماری فرزند,دعای رفع بیماری فوری,دعای رفع بیماری حیوانات,دعای رفع بیماری سخت,دعای رفع بیماری و همزاد,دعای رفع بیماری سرطان,دعای رفع بیماری اعصاب,دعای رفع بیماری روحی,دعای رفع بیماری قلبی,دعای رفع بیماری چشم,دعای رفع بیماری پوستی,دعای رفع بیماری ها,دعای رفع بیماری و پریشانی,دعای مجرب برای رهایی از مریضی ها,

دعای بزرگ و سریع الاجابه برای رفع سختی و بیماری

رَبِّ انک قد حَسَّنْتَ خَلْقِی وَ عَظَّمْتَ عَافِیَتِی وَ وَسَّعْتَ عَلَیَّ فِی رِزْقِک وَ لَمْ تَزَلْ تَنْقُلُنِی مِنْ نِعْمَةٍ إِلَی کَرَامَةٍ وَ مِنْ کَرَامَةٍ إِلَی رضی تُجَدِّدُ لِی ذَلِکَ فِی لَیْلِی وَ نَهَارِی لَا أَعْرِفُ غَیْرَ مَا أَنَا فِیهِ من عافیتک یا مولای حَتَّی ظَنَنْتُ أَنَّ ذَلِکَ وَاجِبٌ عَلَیْکَ لِی وَ أَنَّهُ لَا یَنْبَغِی لِی أَنْ أَکُونَ فِی غَیْرِ مَرْتِبَتِی لِأَنِّی لَمْ أَذق طعم الْبَلَاءِ فَأَجِدَ لَذَّةَ الرضاءِ وَ لَمْ یُذِلَّنِی الْفَقْرُ فَأَعْرِفَ لذه الغنی فَضْلَ الْأَمْنِ و لم یلهنی الخوف فأعرف فضل الأمن یا إلهی فَأَصْبَحْتُ وَ أَمْسَیْتُ فِی غَفْلَةٍ مِمَّا فِیهِ غَیْرِی مِمَّنْ هُوَ دُونِی نکرْتُ وَ لَمْ أَشْکُرْنعمائک وَ لَمْ أَشُکَّ فی أَنَّ الَّذِی أَنَا فِیهِ دَائِمٌ غَیْرُ زَائِلٍ عَنِّی و لَا أُحَدِّثُ نَفْسِی بِانْتِقَالِ عَافِیَةٍ وَ لا حْلولِ فَقْرٍ وَ لَا خَوْفٍ وَ لَا حُزْنٍ فِی عَاجِلِ دُنْیَایَ وَ فی آجِلِ آخِرَتِی فَحالَ ذَلِکَ بَیْنِی وَ بَیْنَ التَّضَرُّعِ إِلَیْکَ فِی دَوَامِ ذَلِکَ لِی مَعَ مَا أَمَرْتَنِی بِهِ مِنْ شُکْرِکَ وَ وَعَدْتَنِی عَلَیْهِ مِنَ الْمَزِیدِ مِنْ لَدَیْکَ فَسَهَوْتُ وَ لَهَوْتُ وَ غَفَلْتُ وَ أَشَرْتُ وَ بَطِرْتُ وَ تَهَاوَنْتُ حَتَّی جَاءَ التَّغْیِیرُ مَکَانَ الْعَافِیَةِ بِحُلُولِ الْبَلَاءِ وَ نَزَلَ الضُّرُّ مَنْزِل الصِّحَّةِ بِأَنْوَاعِ َ الْأَذَی وَ أَقْبَلَ الْفَقْرُ بِإِزَاله الْغِنَی فَعَرَفْتُ مَا کُنْتُ فِیهِ لِلَّذِی صِرْتُ إِلَیْهِ فَسَأَلْتُکَ مَسْأَلَةَ مَنْ لَا یَسْتَوْجِبُ أَنْ تُسْمَعَ لَهُ دَعْوَةٌ لِعَظِیمِ مَا کُنْتُ فِیهِ مِنَ الْغَفْلَةِ وَ طَلَبْتُ طَلِبَةَ مَنْ لَا یَسْتَحِقُّ نَجَاحَ الطَّلِبَةِ لِلَّذِی کُنْتُ فِیهِ مِنَ اللَّهْوِ وَ الْغرَةِ وَ تَضَرَّعْتُ تَضَرُّعَ مَنْ لَا یَسْتَوْجِبُ الرَّحْمَةَ لِلذی کُنْتُ فِیهِ مِنَ الزَّهْوِ وَ الِاسْتِطَالَةِ فَرکنتُ الی مَا إِلَیْهِ صَیَّرْتَنِی وَ إِن کَانَ الضُّرُّ قَدْ مَسَّنِی وَ الْفَقْرُ قَدْ أَذَلَّنِی وَ الْبَلَاءُ قَدْ جائنی فَإِنْ یَکُ ذَلِکَ یا الهی مِنْ سَخَطٍ علی فَأَعُوذُ بِحِلْمِکَ مِنْ سَخَطِکَ یا مولای وَ إِنْ کُنْتَ أَرَدْتَ أَنْ تَبْلُوَنِی فَقَدْ عَرَفْتَ ضَعْفِی وَ قِلَّةَ حِیلَتِی إِذْ قُلْتَ : إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ إِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعاً (50) وَ قُلْتَ : ٍ فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ وَ أَمّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَنِ (51) وَ قُلْت:ٍ إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی (52) وَ قُلْت : وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلی ضُرٍّ مَسَّهُ
(53) وَ قُلْت: وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنِیباً إِلَیْهِ ثُمَّ إِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِیَ ما کانَ یَدْعُوا إِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ (54) وَ قُلْتَ: وَ یَدْعُ الْإِنْسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالْخَیْرِ وَ کانَ الْإِنْسانُ عَجُولًا (55) وَ قُلْت: وَ إِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْانسَنَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بهَِا (56) صَدَقْتَ و بررت یَا مَوْلَایَ فهَذِهِ صِفَاتِی الَّتِی أَعْرِفُهَا مِنْ نَفْسِی وَ قَدْ مَضت بقدرتک فِیَّ غیر ان َ وَعَدْتَنِی مِنْکَ وَعْداً حَسَناً أَنْ أَدْعُوَکَ فَتَسْتَجِیبَ لِی فَأَنَا أَدْعُوکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَاسْتَجِبْ لِی کَمَا وَعَدْتَنِی وَ اردد علی نِعْمَتِکَ َ وَ انْقُلْنِی مِمَّا أَنَا فِیهِ إِلَی مَا هُوَ أَکبر مِنْهُ حَتَّی ابْلُغَ منه رِضَاکَ وَ أَنَالَ بِهِ مَا عِنْدَکَ فِیمَا أَعْدَدْتَهُ به لِأَوْلِیَائِکَ َ الصّالِحِینَ انک سمیع الدعاء قریب مْجیبِ و صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین الأخیار