خانه / دسته‌بندی نشده / خواص و برکات اشک ریختن و گریه کردن هنگام دعا از منظر قرآن

خواص و برکات اشک ریختن و گریه کردن هنگام دعا از منظر قرآن

در این مطلب از سایت ادعیه و اذکار هاروس به خواص و برکات اشک ریختن و گریه کردن هنگام دعا از منظر قرآن پرداخته ایم. برای دانستن خواص و فضیلت گریه کردن هنگام دعا مطلب مجرب عنوان شده را بخوانید که ان شاء الله کارگشا باشد.

خواص و برکات اشک ریختن و گریه کردن هنگام دعا از منظر قرآن ,اشک ریختن و گریه کردن هنگام دعا از دیدگاه قرآن,اشک ریختن از ددگاه قرآن,اشک ریختن هنگام دعا,اشک حزن و حسرت در دعا,گریه کردن در دعا برای حاجت روایی,اشک شوق در دعا,اشک خوف در حالت دعا,دعا در حال عجز و نیاز,انواع گریه در قران,گریه از روی ترس

خواص و برکات اشک ریختن و گریه کردن هنگام دعا از منظر قرآن 

یک نوع گریه، گریستن به هنگام دعا است. دعایی که در اصل درخواست نیاز است و اگر در حال عجز و نیاز، فرد اشک بریزد؛ کاری عجیب نیست.

از منظر قرآن گریه و اشک ریختن انواع مختلف و کارایی‌های گوناگونی دارد. برخی از آنجا که با این انواع و اقسام آشنا نیستند؛ دچار شبهه می‌شوند و می‌گویند: «چرا باید در حال دعا گریه کرد؟» به خیال آنها که این کار، واجب و لازمه ی برآورده شدن درخواست از طرف خدا است. در این متن ضمن بیان انواع گریه، به این پرسش نیز پاسخ می‌دهیم.

۱- اشک شوق

یکی از انواع گریه در قرآن، اشک شوق است. اشک شوق اشکی است که بر اثر شادمانی و شعف از چشم جاری می‌شود. اشکی که یک قهرمان روی سکوی قهرمانی می‌ریزد یا اشکی که پس از به دنیا آمدن فرزند از چشمان مادر خارج می‌شود، اشک شوق است.

قرآن اشک ریختن مسیحیان پس از مواجهه با تعالیم اسلام را گریه از روی شوق معرفی کرده و فرموده:

«وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ[مائده/۸۳]

و چون آنچه را به سوى این پیامبر نازل شده بشنوند، می‌‏بینى بر اثر آن حقیقتى که شناخته‌اند؛ اشک از چشمهایشان سرازیر مى‌شود مى‏ گویند پروردگارا ما ایمان آورده‏ ایم پس ما را در زمره گواهان بنویس.»

۲- اشک خوف

دومین نوع گریه که در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است؛ اشک خوف و گریه از روی ترس است. اگر انسانی از مسئله‌ای بترسد؛ یکی از واکنش‌های او می‌تواند گریه باشد. گریه در اینجا بیانگر عجز است. اما انسان‌های با ایمان از آنجا که به قدرت الهی اعتقاد دارند؛ به راحتی مغلوب موارد کوچک و مشکلات بی‌ارزش نمی‌شوند. آنها تنها از خدا هراسان هستند. البته نه به این خاطر که خدا ترسناک است؛ بلکه به سبب رفتارهای خودشان و نتیجه اعمالشان ترسان هستند و اشک می‌ریزند.

این نوع اشک در قرآن به این صورت بیان شده است:

«إِنَّمَا یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ[سجده/۱۵]

تنها کسانی به آیات ما ایمان می‌‏آورند که هر وقت این آیات به آنها یاد آوری شود به سجده می‌افتند، و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجای می‌آورند و تکبر نمی‌کنند.»

۳- اشک حزن و حسرت

گاهی انسان حسرت گذشته و از دست رفتن چیزهای با ارزش را می‌خورد و ناراحت می‌شود؛ در این حالت نیز ممکن است فرد گریه کند. در این میان حسرت افراد با ایمان، رنگی دیگر دارد. آنها حسرتی دنیوی ندارند و حزن آنها رنگ و بوی دیگری دارد.

قرآن حسرت عده‌ای از مؤمنان را اینگونه مطرح می‌کند:

«لَا عَلَى الَّذِینَ إِذَا مَا أَتَوْکَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُکُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّوْا وَأَعْیُنُهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا یَجِدُوا مَا یُنْفِقُونَ[توبه/۹۲]

و همچنین بر آن مؤمنانی که چون مهیای جهاد شده و نزد تو آیند که زاد و لوازم سفر آنها را مهیا سازی و تو پاسخ دهی که من مالی که به شما مساعدت کنم ندارم برمی‌گرردند در حالی که از شدت حزن اشک از چشمانشان جاری است که چرا نمی‌توانند مخارج سفر خود فراهم سازند.» این آیه گریه رزمندگانی را بازگو می‌کند که از جهاد جامانده‌اند. آنها دوست داشتند که با اسبی به جبهه جنگ اعزام شوند؛ ولی چون امکانات کافی نبود، از جهاد باز ماندند، حسرت خوردند و گریستند.

۴- گریه‌ای تقلبی

در قرآن، نوع دیگری از گریه نیز بازگو شده است. اشکی که برای فریب دیگران است. اشکی که بویی از خدا نمی‌دهد و شیطانی است. این اشک، گریه‌ای تقلبی است؛ کاری که فرزندان حضرت یعقوب آن را انجام دادند و در قرآن به این صورت بیان شد:

«وَجَاءُوا أَبَاهُمْ عِشَاءً یَبْکُونَ[یوسف/۱۶]

و شبانگاه گریه کنان نزد پدرشان آمدند.» در ماجرای حضرت یوسف (علیه السلام)، برادران یوسف وقتی او را در چاه انداختند و لباس خون‌آلودش را برای پدر آوردند؛ به شهادت قرآن، گریه می‌کردند و اشک می‌ریختند تا پدر آنها را مقصر نداند. این نوع اشک ریختن نه تنها هیچ ارزش و پاداشی نزد خدا ندارد؛ بلکه منفور خدا نیز است؛ چرا که این گریستن برای فریبکاری و پوشاندن حقیفت است و بر مبنای انگیزه صحیحی نیست.

برگرفته از سایت دعاسایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *