در این مطلب از سایت ادعیه و اذکار هاروس به دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن پرداخته ایم. برای رفع پرخاشگری و عصبانیت و داشتن اخلاق نیکو دعای مجرب عنوان شده را بخوانید که ان شاء الله کارگشا باشد.
دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن,دعای سریع الاجابه برای خوش اخلاق شدن و خوش رفتاری فرزند,دعایی سریع الاجابه برای خوش رفتاری فرزند,دعایی تضمینی و قوی برای خوش اخلاق شدن فرزند,دعای قوی و موثر برای رفع بد اخلاقی فرزند,دعای مجرب به جهت خوش اخلاقی و اخلاق خوب فرزند
دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن
امام صادق (ع) فرموده است: «اگر کسی بداخلاق شد، در گوش او اذان بگویید.»
دعا برای دفع فال بد
حضرت رسول اکرم (ص) فال خوب زدن را دوست می داشت، و فال بد زدن را خوش نداشت و می فرمود:
هر کس چیز ناخوشایندی دید که به نظرش بد جلوه می آید این دعا را بخواند.
«اللهم لا یوتی الخیر الا انت، و لا یدفع السیئات اانت و لا حول و لا قوه الا بک» «خدایا!
خوبی را کسی جز تو نمی دهد، و بدیها را کسی جز تو دفع نمی کند، و هیچ جنبش و
نیرویی نیست مگر به کمک تو.»
****************************
هر که چهل روز هر روز ۳۶۵ بار بخواند حق تعالی اخلاق نیک گرداند و اگر
هر روز ۴۱ بار بخواند حق تعالی رفتار بد از او ظاهر نگرداند و نامش به نیکویی گیرند
و اگر هر روز ۲۱ بار خبواند پیش پادشاهان عزیز باشد
یا حَمیدُ تَحَمَّدتَ بِالحمدَ وَ الحَمدُ فی حَمدِ حَمدَکَ یا حَمیدُ
منبع : کنوز لااسرار ج ۱ ص ۱۲۰
****************************
دستورالعملی و روشهایی برای خوش رفتاری
شاید گیراتر از حُسن خلق و خوشرویی، واژه ای نباشد که ترسیم کننده روحی زلال و طبعی بلند و رفتاری جاذبه دار باشد. چیزی که به عنوان رفتار برجسته و معیار کمال ایمان یک مسلمان است. آنگونه که رسول خدا(ص) نیز، به این فضیلت متعالی آراسته بود.
بخشی از اخلاق نیکو و حسن معاشرت، در «خوشرویی» متجلّی است، بخشی در «خوشخویی» و بخشی هم در «خوشگویی». و چه نیکو است که به این سه «خوش» مبارک و مقدس، بپردازیم و از آنها کلیدی برای گشودن قلعه دلها و عاملی برای تحکیم رابطه ها بسازیم.
«خوشرویی»
در مواجهه دو نفر با یکدیگر، پیش از هر سخن و عمل، دو صورت با هم روبه رو می شود. مواجهه دو انسان با هم و کیفیت این رویارویی چهره ها، نقش عمده در نحوه گفتار و رفتار دارد و رمز گشایش قفل دلهاست.
«خوشرویی»، هم در نگاه مطرح است، هم در لبخند. هم در گفتار آشکار می شود، هم در رفتار. چه بسا رابطه ها و دوستیهایی که با «ترشرویی» و «اخم کردن» و «عبوس شدن» به هم خورده است. از سوی دیگر مبدأ بسیاری از آشناییها هم یک «تبسّم» بوده است.
وقتی با چهره شکفته و باز با کسی روبه رو می شوید، در واقع کلید محبت و دوستی را به دستِ او داده اید. برعکس، چهره اخمو و ابروهای گره خورده و صورتِ درهم و بسته، دریچه ارتباط و صمیمیّت را می بندد. اگر این خوشرویی و خنده رویی با نیّت پاک و الهی انجام گیرد، علاوه بر تأثیر محبّت آفرین، «حسنه» و «عبادت» به حساب می آید.
امام باقر(ع) می فرمایند: (تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فی وَجْهِ اخیهِ حَسَنَهٌ. لبخند انسان به چهره برادر دینی اش «حسنه» است!).
تبسّم، مبدأ بسیاری از آشناییها و زداینده بسیاری از غمها و کدورتهاست. شگفت از کسانی است که از این کار بی زحمت و رنج و خرج، که برکات فراوان دارد، طفره می روند و به سختی حاضرند «گُلخنده» مسرّت را بر لبان خود و چهره دیگران بیافرینند. برخورد با چهره باز با دیگران، آنان را آماده تر می سازد تا دل به دوستی با شما بسپارند. خنده رویی و بشّاش بودن، دیگران را دل و جرأت می بخشد، تا بی هیچ هراس و نگرانی، با شما باب آشنایی را باز کنند و سفره دلشان را پیشتان بگشایند.
اگر با خوشرویی، بتوانید بار سنگین غم دوستان را سبک کنید، کارتان عبادت است و اگر با یک تبسّم، بتوانید خاطری را شاد سازید، به خدا نزدیک تر شده اید.
برگرفته از سایت دعاسایت