خانه / دسته‌بندی نشده / دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن

دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن

در این مطلب از سایت ادعیه و اذکار هاروس به دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن پرداخته ایم. برای رفع پرخاشگری و عصبانیت و داشتن اخلاق نیکو دعای مجرب عنوان شده را بخوانید که ان شاء الله کارگشا باشد.

دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن,دعای سریع الاجابه برای خوش اخلاق شدن و خوش رفتاری فرزند,دعایی سریع الاجابه برای خوش رفتاری فرزند,دعایی تضمینی و قوی برای خوش اخلاق شدن فرزند,دعای قوی و موثر برای رفع بد اخلاقی فرزند,دعای مجرب به جهت خوش اخلاقی و اخلاق خوب فرزند

دعایی مجرب برای حسن خلق و رفع عصبانیت و خوش اخلاق شدن

امام صادق (ع) فرموده است: «اگر کسی بداخلاق شد، در گوش او اذان بگویید.»

دعا برای دفع فال بد

حضرت رسول اکرم (ص) فال خوب زدن را دوست می داشت، و فال بد زدن را خوش نداشت و می فرمود:

هر کس چیز ناخوشایندی دید که به نظرش بد جلوه می آید این دعا را بخواند.
«اللهم لا یوتی الخیر الا انت، و لا یدفع السیئات اانت و لا حول و لا قوه الا بک» «خدایا!
خوبی را کسی جز تو نمی دهد، و بدیها را کسی جز تو دفع نمی کند، و هیچ جنبش و
نیرویی نیست مگر به کمک تو.»

****************************

هر که چهل روز هر روز ۳۶۵ بار بخواند حق تعالی اخلاق نیک گرداند و اگر

هر روز ۴۱ بار بخواند حق تعالی رفتار بد از او ظاهر نگرداند و نامش به نیکویی گیرند

و اگر هر روز ۲۱ بار خبواند پیش پادشاهان عزیز باشد

یا حَمیدُ تَحَمَّدتَ بِالحمدَ وَ الحَمدُ فی حَمدِ حَمدَکَ یا حَمیدُ

منبع : کنوز لااسرار ج ۱ ص ۱۲۰

****************************

دستورالعملی و روشهایی برای خوش رفتاری

شاید گیراتر از حُسن خلق و خوشرویی، واژه ای نباشد که ترسیم کننده روحی زلال و طبعی بلند و رفتاری جاذبه دار باشد. چیزی که به عنوان رفتار برجسته و معیار کمال ایمان یک مسلمان است. آنگونه که رسول خدا(ص) نیز، به این فضیلت متعالی آراسته بود.
بخشی از اخلاق نیکو و حسن معاشرت، در «خوشرویی» متجلّی است، بخشی در «خوشخویی» و بخشی هم در «خوشگویی». و چه نیکو است که به این سه «خوش» مبارک و مقدس، بپردازیم و از آنها کلیدی برای گشودن قلعه دلها و عاملی برای تحکیم رابطه ها بسازیم.

«خوشرویی»

در مواجهه دو نفر با یکدیگر، پیش از هر سخن و عمل، دو صورت با هم روبه رو می شود. مواجهه دو انسان با هم و کیفیت این رویارویی چهره ها، نقش عمده در نحوه گفتار و رفتار دارد و رمز گشایش قفل دلهاست.
«خوشرویی»، هم در نگاه مطرح است، هم در لبخند. هم در گفتار آشکار می شود، هم در رفتار. چه بسا رابطه ها و دوستیهایی که با «ترشرویی» و «اخم کردن» و «عبوس شدن» به هم خورده است. از سوی دیگر مبدأ بسیاری از آشناییها هم یک «تبسّم» بوده است.
وقتی با چهره شکفته و باز با کسی روبه رو می شوید، در واقع کلید محبت و دوستی را به دستِ او داده اید. برعکس، چهره اخمو و ابروهای گره خورده و صورتِ درهم و بسته، دریچه ارتباط و صمیمیّت را می بندد. اگر این خوشرویی و خنده رویی با نیّت پاک و الهی انجام گیرد، علاوه بر تأثیر محبّت آفرین، «حسنه» و «عبادت» به حساب می آید.
امام باقر(ع) می فرمایند: (تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فی وَجْهِ اخیهِ حَسَنَهٌ. لبخند انسان به چهره برادر دینی اش «حسنه» است!).
تبسّم، مبدأ بسیاری از آشناییها و زداینده بسیاری از غمها و کدورتهاست. شگفت از کسانی است که از این کار بی زحمت و رنج و خرج، که برکات فراوان دارد، طفره می روند و به سختی حاضرند «گُلخنده» مسرّت را بر لبان خود و چهره دیگران بیافرینند. برخورد با چهره باز با دیگران، آنان را آماده تر می سازد تا دل به دوستی با شما بسپارند. خنده رویی و بشّاش بودن، دیگران را دل و جرأت می بخشد، تا بی هیچ هراس و نگرانی، با شما باب آشنایی را باز کنند و سفره دلشان را پیشتان بگشایند.
اگر با خوشرویی، بتوانید بار سنگین غم دوستان را سبک کنید، کارتان عبادت است و اگر با یک تبسّم، بتوانید خاطری را شاد سازید، به خدا نزدیک تر شده اید.

برگرفته از سایت دعاسایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *