در این مطلب از سایت ادعیه و اذکار هاروس به دعا و ذکر مجرب برای مصونیت و دفع شر ظالم و ستمگر پرداخته ایم. برای محفوظ ماندن از شر ظالم و ظلم و ستمگر دعای مجرب و قوی عنوان شده را بخوانید که ان شاء الله کارگشا باشد.
دعا و ذکر مجرب برای مصونیت و دفع شر ظالم و ستمگر،ذکر و دعایی مجرب و قوی برای مصونیت و دفع شر ظالم و ستمگر,دعای قوی جهت دفع شر دشمن,دعایی تضمینی برای در امان ماندن از شر ستمگر,ذکر و دعای قوی و موثر مخصوص محفوظ ماندن از شر انسان های ظالم,دعای مصونیت,دعای در امان ماندن
دعا و ذکر مجرب برای مصونیت و دفع شر ظالم و ستمگر
نیت کند وبا ایمان خالصانه پس از نماز ظهر به تعداد ٧٨۶ مرتبه بسم الله الرحمن الرحیم بگوید و سپس
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ عَنَتِ لَهُ الْوُجُوهُ، وَخَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ ، وَ وَجَلَت مِنهُ الْقُلُوبُ ، اَسئَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ وتُسَلِّمَ سیدنا مُحَمَّدٍ و آله ، وَأَنْ تَقضی حَاجَتِی فی هَلاک ( اسم آن ظالم را ببرد ) یا قاهِرُ یامُقتَدِرَ یا مُنتَقِمُ یا اللهُ یا اللهَ را به تعداد ٧۰ مرتبه قرائت نماید
*************************************************
حضرت امام رضا علیه السلام از پدر بزرگوارش روایت کرده است که فرمود:
منصور دوانیقى کسى را به سوى جعفر بن محمّد علیهما السلام فرستاد تا او را به قتل رساند و شمشیر و آن بساطى را که زیر پاى محکومِ به قتل مى گسترانند آماده کرد و به ربیع گفت: هنگامى که من سخن گفتم و دستم را به دست دیگر زدم گردن او را بزن.
همین که جعفر بن محمّد علیهما السلام وارد شد و منصور از دور آن حضرت را دید، در روى بستر به خود حرکتى داد و گفت: خوش آمدى اى اباعبداللَّه؛ بسوى شما نفرستادم مگر به این امید که وام شما را بپردازم و حقّ و حرمت شما را رعایت کنم.
سپس با مهربانى و لطف از اهل بیتش سؤال کرد و گفت: حتماً خدا بدهى شما را ادا و جایزه شما را پرداخت کرد. اى ربیع؛ کار سومّى را انجام نده تا جعفر بن محمّد را بسوى خانه و خانواده اش بازگردانى.
وقتى امام علیه السلام بیرون رفت، ربیع به آن حضرت عرض کرد: آیا آن شمشیر و آن بساط چرمى را دیدید؟ منصور آنها را براى شما آماده کرده بود، هنگام وارد شدن دیدم لبهاى مبارک شما بهم مى خورد، چه دعائى مى خواندید؟
امام علیه السلام فرمود: آرى؛ چون شرّ و بدى در چهره منصور مشاهده کردم، گفتم:
حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبینَ، وَحَسْبِیَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقینَ، وَحَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقینَ، وَحَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ، حَسْبی مَنْ هُوَ حَسْبی، حَسْبی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبی، اَللَّهُ لا إِلهَ إِلّا هُوَ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ.(۵)
پروردگار بى نیازکننده من از هر پرورش یافته است، و آفریدگار بى نیاز کننده من از هر آفریده شده است، و روزى دهنده بى نیاز کننده من از هر روزى داده شده است، و خدا مرا بس است که پروردگار جهانیان است، کفایت مى کند مرا آنکه مرا کافى است، کفایت مى کند مرا آنکه همواره کفایت کننده من است، خدا است آنکه جز او معبودى نیست، بر او توکّل کردم و او پروردگار عرش عظیم است.
برگرفته از سایت دعاسایت