خانه / دعا / عوامل و دلایل گشایش و افزایش رزق و روزی و برکت در کار

عوامل و دلایل گشایش و افزایش رزق و روزی و برکت در کار

در این مطلب از سایت ادعیه و اذکار هاروس به عوامل و دلایل گشایش و افزایش رزق و روزی و برکت در کار  پرداخته ایم. برای گشایش و رونق گرفتن رزق و روزی دعا و مطلب مجرب عنوان شده را بخوانید که ان شاء الله کارگشا باشد.

عوامل و دلایل گشایش و افزایش رزق و روزی و برکت در کار ,چه عواملی باعث افزایش رزق و روزی می شود ؟ احادیث معصومین درباره عوامل افزایش رزق و روزی در زندگی انسان,کارهایی که باعث زیاد شدن رزق و روزی می شود,علت و دلیل افزایش رزق و روزی,چه کارهایی باعث افزایش رزق و روزی و برکت در کسب و کار می شود ؟

عوامل و دلایل گشایش و افزایش رزق و روزی و برکت در کار 

عوامل مذکور را می توان به عنوان «عوامل فردی» نام گذاری کرد؛ چرا که همه آنها به خصوصیات فردی افراد بستگی دارد؛ اما سؤال اینجاست که آیا همه عوامل مؤثّر در افزایش یا کاهش رزق و روزی، در عوامل فردی خلاصه می شود؟ و یا خارج از اراده و ویژگی های فرد فرد انسان ها، عوامل دیگری در رزق آنها مؤثّر نیست؟ و یا علاوه بر دخالت عوامل فردی، عوامل دیگری خارج از اراده انسان وجود دارد که در کم یا زیاد شدن روزی او دخالت دارند؟

پاسخ این سؤالات مثبت است؛ یعنی علاوه بر عوامل فردی، عوامل دیگری وجود دارند که در روزی افراد تأثیرگذارند. به عنوان مثال، چنانچه روش توزیع ثروت در اجتماع ناعادلانه و نامناسب باشد، هر چقدر افراد این جامعه اهل تدبیر و تلاش و استقامت باشند، به نتیجه کار خود نخواهند رسید و دست رنج مناسب خود را دریافت نخواهند کرد.

این گونه عوامل که مربوط به سیستم اقتصادی جامعه و جهت گیری و اهداف اقتصادی حاکمان آن است، در قالب «عوامل اجتماعی» قابل بحث و بررسی است. در این مقاله، تنها به کار و تلاش که یکی از عوامل فردی افزایش روزی است، می پردازیم.

عوامل افزایش رزق و روزی

کار و تلاش، یکی از عوامل افزایش رزق و روزی

بعضی از روزی های مادی و معنوی، بدون هیچ گونه کوشش و تلاشی از سوی انسان به او ارزانی می شود و به منزله سرمایه کسب روزی آدمیان به شمار می رود. عقل و هوش و استعداد، توانایی و سلامت جسمانی، تابش خورشید و بارش باران، حاصلخیزی خاک، هوای سالم برای تنفس و… از این جمله اند.

لطف و حکمت خداوند بر آن قرار گرفته است که پیش از هرگونه سعی و تلاشی از جانب آدمیان، سرمایه های اولیه ای از قبیل موارد فوق در اختیار انسان قرار گیرد تا با استفاده صحیح از این ارزاق خدادادی، به دنبال روزی خود روان شوند. در واقع، می توان گفت که این ارزاق به دنبال انسان ها هستند نه انسان ها به دنبال آن ها و آن ها طالب انسان ها هستند نه انسان ها طالب آنها.

بدون تردید یکی از مصادیق «رزق طالب» که در پاره ای از روایات به آنها اشاره شده است، همین نوع از ارزاق است. امام صادق علیه السلام فرمودند: «الرِّزْقُ مَقْسُومٌ عَلَی ضَرْبَیْنِ أَحَدُهُمَا وَاصِلٌ إِلَی صَاحِبِهِ وَإِنْ لَمْ یَطْلُبْهُ وَالاْآخَرُ مُعَلَّقٌ بِطَلَبِهِ فَالَّذِی قُسِمَ لِلْعَبْدِ عَلَی کُلِّ حَالٍ آتِیهِ وَإِنْ لَمْ یَسْعَ لَهُ وَالَّذِی قُسِمَ لَهُ بِالسَّعْیِ فَیَنْبَغِی أَنْ یَلْتَمِسَهُ مِنْ وُجُوهِهِ وَهُوَ مَا أَحَلَّهُ اللّهُ لَهُ دُونَ غَیْرِهِ؛ رزق بر دو نوع است: یک نوع از آن به صاحبش می رسد، گرچه آن را طلب نکند؛ اما نوع دیگر به طلب انسان وابسته است. نوع اوّل که برای انسان تقدیر شده، در هر حال به او خواهد رسید، گرچه برای به دست آوردنش تلاش نکند؛ اما نوع دوم که با سعی انسان برای او مقدر شده، سزاوار است که انسان از راه های خودش طلب کند و آن رزقی است که خداوند برای آن شخص حلال کرده است نه غیر او.»

برگرفته از سایت دعاشفا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *