هاروس سایت هاروس سایت ادعیه و اذکار مجربه
در این مطلب از سایت ادعیه و اذکار هاروس به دستورالعمل ختم سوره حدید در شب جمعه برای طلب حاجت پرداخته ایم. برای ختم سوره حدید و طلب حاجت و حاجت خواستن متن مجرب عنوان شده را بخوانید که ان شالله کارگشا باشد.
دستورالعمل ختم سوره حدید در شب جمعه برای طلب حاجت,ختم سوره حدید برای حاجت,طریقه ختم سوره مبارکه حدید,روش و طریقه ختم سوره حدید,دستورالعمل ختم سوره حدید برای طلب حاجت,سوره حدید برای حاجت گرفتن,خواص ختم سوره حدید
دستورالعمل ختم سوره حدید در شب جمعه برای طلب حاجت
ختم سوره حدید:
به جهت جمیع مطالب مهمه مجرب فرموده است و طریقه این است :
“شب جمعه” در جای خلوتی رو به قبله بنشیند و “با وضو” “هفت نوبت” بی فاصله بخواند و بعد از آن این دعا را بخواند :
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم اسئلک بعزتک یا عزیز و بقدرتک یا قدیر بحکمتک یا حکیم و برحمتک یا رحمن و بمنک یا منان ان تحفظنا بالایمان قائماً قاعدا راکعاً ساجداً قائماً و یقظه حیاً و میتا و علی کل حال اعوذ بالله من شر نفسی و من کل ذی شر و من شر شیاطین الجن و الانس و ممن شر کل دابه انت اخذ بنا صیتها ان ربی علی صراط مستقیم و صلی الله علی محمد و ال محمد“.
متن سوره حدید :
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِیمِ
سَبَّحَ لِلَّـهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿١﴾ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ۖ یُحْیِی وَیُمِیتُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٢﴾ هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿٣﴾ هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ ۚ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْ‌ضِ وَمَا یَخْرُ‌جُ مِنْهَا وَمَا یَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا یَعْرُ‌جُ فِیهَا ۖ وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ ۚ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿۴﴾ لَّهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ۚ وَإِلَى اللَّـهِ تُرْ‌جَعُ الْأُمُورُ ﴿۵﴾ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ ۚ وَهُوَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۶﴾ آمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُم مُّسْتَخْلَفِینَ فِیهِ ۖ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿٧﴾ وَمَا لَکُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ ۙ وَالرَّ‌سُولُ یَدْعُوکُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَ‌بِّکُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِیثَاقَکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿٨﴾ هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ عَلَىٰ عَبْدِهِ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لِّیُخْرِ‌جَکُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ بِکُمْ لَرَ‌ءُوفٌ رَّ‌حِیمٌ ﴿٩﴾ وَمَا لَکُمْ أَلَّا تُنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ وَلِلَّـهِ مِیرَ‌اثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ۚ لَا یَسْتَوِی مِنکُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ ۚ أُولَـٰئِکَ أَعْظَمُ دَرَ‌جَهً مِّنَ الَّذِینَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُوا ۚ وَکُلًّا وَعَدَ اللَّـهُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿١٠﴾ مَن ذَا الَّذِی یُقْرِ‌ضُ اللَّـهَ قَرْ‌ضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ کَرِ‌یمٌ ﴿١١﴾ یَوْمَ تَرَ‌ى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یَسْعَىٰ نُورُ‌هُم بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِم بُشْرَ‌اکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِ‌ی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿١٢﴾ یَوْمَ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انظُرُ‌ونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِ‌کُمْ قِیلَ ارْ‌جِعُوا وَرَ‌اءَکُمْ فَالْتَمِسُوا نُورً‌ا فَضُرِ‌بَ بَیْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّ‌حْمَهُ وَظَاهِرُ‌هُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ ﴿١٣﴾ یُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکُن مَّعَکُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ وَلَـٰکِنَّکُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَکُمْ وَتَرَ‌بَّصْتُمْ وَارْ‌تَبْتُمْ وَغَرَّ‌تْکُمُ الْأَمَانِیُّ حَتَّىٰ جَاءَ أَمْرُ اللَّـهِ وَغَرَّ‌کُم بِاللَّـهِ الْغَرُ‌ورُ ﴿١۴﴾ فَالْیَوْمَ لَا یُؤْخَذُ مِنکُمْ فِدْیَهٌ وَلَا مِنَ الَّذِینَ کَفَرُ‌وا ۚ مَأْوَاکُمُ النَّارُ ۖ هِیَ مَوْلَاکُمْ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿١۵﴾ أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّـهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿١۶﴾ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ یُحْیِی الْأَرْ‌ضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١٧﴾ إِنَّ الْمُصَّدِّقِینَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَ‌ضُوا اللَّـهَ قَرْ‌ضًا حَسَنًا یُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ کَرِ‌یمٌ ﴿١٨﴾ وَالَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَرُ‌سُلِهِ أُولَـٰئِکَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ ۖ وَالشُّهَدَاءُ عِندَ رَ‌بِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُ‌هُمْ وَنُورُ‌هُمْ ۖ وَالَّذِینَ کَفَرُ‌وا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ﴿١٩﴾ اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَهٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ ۖ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَ‌اهُ مُصْفَرًّ‌ا ثُمَّ یَکُونُ حُطَامًا ۖ وَفِی الْآخِرَ‌هِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَ‌هٌ مِّنَ اللَّـهِ وَرِ‌ضْوَانٌ ۚ وَمَا الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُ‌ورِ ﴿٢٠﴾ سَابِقُوا إِلَىٰ مَغْفِرَ‌هٍ مِّن رَّ‌بِّکُمْ وَجَنَّهٍ عَرْ‌ضُهَا کَعَرْ‌ضِ السَّمَاءِ وَالْأَرْ‌ضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَرُ‌سُلِهِ ۚ ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّـهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿٢١﴾ مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَهٍ فِی الْأَرْ‌ضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ إِلَّا فِی کِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَ‌أَهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّـهِ یَسِیرٌ ﴿٢٢﴾ لِّکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَ‌حُوا بِمَا آتَاکُمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ ﴿٢٣﴾ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُ‌ونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ ۗ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ ﴿٢۴﴾ لَقَدْ أَرْ‌سَلْنَا رُ‌سُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ۖ وَأَنزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّـهُ مَن یَنصُرُ‌هُ وَرُ‌سُلَهُ بِالْغَیْبِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ ﴿٢۵﴾ وَلَقَدْ أَرْ‌سَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَ‌اهِیمَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّ‌یَّتِهِمَا النُّبُوَّهَ وَالْکِتَابَ ۖ فَمِنْهُم مُّهْتَدٍ ۖ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٢۶﴾ ثُمَّ قَفَّیْنَا عَلَىٰ آثَارِ‌هِم بِرُ‌سُلِنَا وَقَفَّیْنَا بِعِیسَى ابْنِ مَرْ‌یَمَ وَآتَیْنَاهُ الْإِنجِیلَ وَجَعَلْنَا فِی قُلُوبِ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ رَ‌أْفَهً وَرَ‌حْمَهً وَرَ‌هْبَانِیَّهً ابْتَدَعُوهَا مَا کَتَبْنَاهَا عَلَیْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِ‌ضْوَانِ اللَّـهِ فَمَا رَ‌عَوْهَا حَقَّ رِ‌عَایَتِهَا ۖ فَآتَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَ‌هُمْ ۖ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٢٧﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَآمِنُوا بِرَ‌سُولِهِ یُؤْتِکُمْ کِفْلَیْنِ مِن رَّ‌حْمَتِهِ وَیَجْعَل لَّکُمْ نُورً‌ا تَمْشُونَ بِهِ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّ‌حِیمٌ ﴿٢٨﴾ لِّئَلَّا یَعْلَمَ أَهْلُ الْکِتَابِ أَلَّا یَقْدِرُ‌ونَ عَلَىٰ شَیْءٍ مِّن فَضْلِ اللَّـهِ ۙ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللَّـهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿٢٩﴾
ترجمه سوره حدید :
به نام خداوند رحمتگر مهربان
آنچه در آسمانها و زمین است، خدا را به پاکى مى‌ستایند، و اوست ارجمند حکیم. (۱) فرمانروایى آسمانها و زمین از آنِ اوست: زنده مى‌کند و مى‌میراند، و او بر هر چیزى تواناست. (۲) اوست اول و آخر و ظاهر و باطن، و او به هر چیزى داناست. (۳) اوست آن کس که آسمانها و زمین را در شش هنگام آفرید؛ آنگاه بر عرش استیلا یافت. آنچه در زمین درآید و آنچه از آن برآید و آنچه در آن بالارود [همه را] مى‌داند. و هر کجا باشید او با شماست، و خدا به هر چه مى‌کنید بیناست. (۴) فرمانروایى [مطلق] آسمانها و زمین از آن اوست، و [جمله] کارها به سوى خدا بازگردانیده مى‌شود. (۵) شب را در روز درمى‌آورد و روز را [نیز] در شب درمى‌آورد، و او به راز دلها داناست. (۶) به خدا و پیامبر او ایمان آورید، و از آنچه شما را در [استفاده از] آن، جانشین [دیگران] کرده، انفاق کنید. پس کسانى از شما که ایمان آورده و انفاق کرده باشند، پاداش بزرگى خواهند داشت. (۷) و شما را چه شده که به خدا ایمان نمى‌آورید و [حال آنکه] پیامبر [خدا] شما را دعوت مى‌کند تا به پروردگارتان ایمان آورید، و اگر مؤمن باشید، بى‌شک [خدا] از شما پیمان گرفته است. (۸) او همان کسى است که بر بنده خود آیات روشنى فرو مى‌فرستد، تا شما را از تاریکیها به سوى نور بیرون کشاند. و در حقیقت، خدا [نسبت] به شما سخت رئوف و مهربان است. (۹) و شما را چه شده که در راه خدا انفاق نمى‌کنید و [حال آنکه] میراث آسمانها و زمین به خدا تعلق دارد؟ کسانى از شما که پیش از فتح [مکه] انفاق و جهاد کرده‌اند، [با دیگران] یکسان نیستند. آنان از [حیث ]درجه بزرگتر از کسانى‌اند که بعداً به انفاق و جهاد پرداخته‌اند. و خداوند به هر کدام وعده نیکو داده است، و خدا به آنچه مى‌کنید آگاه است. (۱۰) کیست آن کس که به خدا وامى نیکو دهد تا [نتیجه‌اش را] براى وى دوچندان گرداند و او را پاداشى خوش باشد؟ (۱۱) آن روز که مردان و زنان مؤمن را مى‌بینى که نورشان پیشاپیششان و به جانب راستشان دوان است. [به آنان گویند:] «امروز شما را مژده باد به باغهایى که از زیر [درختان] آن نهرها روان است، در آنها جاودانید. این است همان کامیابى بزرگ. (۱۲) آن روز، مردان و زنان منافق به کسانى که ایمان آورده‌اند مى‌گویند: «ما را مهلت دهید تا از نورتان [اندکى] برگیریم.» گفته مى‌شود: «بازپس برگردید و نورى درخواست کنید.» آنگاه میان آنها دیوارى زده مى‌شود که آن را دروازه‌اى است: باطنش رحمت است و ظاهرش روى به عذاب دارد. (۱۳) [دو رویان،] آنان را ندا درمى‌دهند: «آیا ما با شما نبودیم؟» مى‌گویند: «چرا، ولى شما خودتان را در بلا افکندید و امروز و فردا کردید و تردید آوردید و آرزوها شما را غرّه کرد تا فرمان خدا آمد و [شیطان ]مغرورکننده، شما را در باره خدا بفریفت. (۱۴) پس امروز نه از شما و نه از کسانى که کافر شده‌اند عوضى پذیرفته نمى‌شود: جایگاهتان آتش است؛ آن سزاوار شماست و چه بد سرانجامى است.» (۱۵) آیا براى کسانى که ایمان آورده‌اند هنگام آن نرسیده که دلهایشان به یاد خدا و آن حقیقتى که نازل شده نرم [و فروتن] گردد و مانند کسانى نباشند که از پیش بدانها کتاب داده شد و [عمر و] انتظار بر آنان به درازا کشید، و دلهایشان سخت گردید و بسیارى از آنها فاسق بودند؟ (۱۶) بدانید که خدا زمین را پس از مرگش زنده مى‌گرداند. به راستى آیات [خود] را براى شما روشن گردانیده‌ایم، باشد که بیندیشید. (۱۷) در حقیقت، مردان و زنان صدقه‌دهنده و [آنان که] به خدا وامى نیکو داده‌اند، ایشان را [پاداش] دو چندان گردد، و اجرى نیکو خواهند داشت. (۱۸) و کسانى که به خدا و پیامبران وى ایمان آورده‌اند، آنان همان راستینانند و پیش پروردگارشان گواه خواهند بود [و] ایشان راست اجر و نورشان؛ و کسانى که کفر ورزیده و آیات ما را تکذیب کرده‌اند آنان همدمان آتشند. (۱۹) بدانید که زندگى دنیا، در حقیقت، بازى و سرگرمى و آرایش و فخرفروشى شما به یکدیگر و فزون‌جویى در اموال و فرزندان است. [مثَل آنها] چون مثَل بارانى است که کشاورزان را رستنى آن [باران] به شگفتى اندازد، سپس [آن کشت] خشک شود و آن را زرد بینى، آنگاه خاشاک شود. و در آخرت [دنیا پرستان را] عذابى سخت است و [مؤمنان را] از جانب خدا آمرزش و خشنودى است، و زندگانى دنیا جز کالاى فریبنده نیست. (۲۰) [براى رسیدن] به آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى که پهنایش چون پهناى آسمان و زمین است [و] براى کسانى آماده شده که به خدا و پیامبرانش ایمان آورده‌اند، بر یکدیگر سبقت جویید. این فضل خداست که به هر کس بخواهد آن را مى‌دهد، و خداوند را فزون‌بخشی بزرگ است. (۲۱) هیچ مصیبتی نه در زمین و نه در نفس‌های شما [ به شما] نرسد، مگر آنکه پیش از آنکه آن را پدید آوریم، در کتابی است. این [کار] بر خدا آسان است. (۲۲) تا بر آنچه از دست شما رفته‌اندوهگین نشوید و به [سبب] آنچه به شما داده است شادمانى نکنید، و خدا هیچ خودپسند فخرفروشى را دوست ندارد: (۲۳) همانان که بخل مى‌ورزند و مردم را به بخل ورزیدن وامى‌دارند. و هر که روى گرداند قطعاً خدا بى‌نیاز ستوده است. (۲۴) به راستى [ما] پیامبران خود را با دلایل آشکار روانه کردیم و با آنها کتاب و ترازو را فرود آوردیم تا مردم به انصاف برخیزند، و آهن را که در آن براى مردم خطرى سخت و سودهایى است، پدید آوردیم، تا خدا معلوم بدارد چه کسى در نهان، او و پیامبرانش را یارى مى‌کند. آرى، خدا نیرومند شکست ناپذیر است. (۲۵) و در حقیقت، نوح و ابراهیم را فرستادیم و در میان فرزندان آن دو، نبوت و کتاب را قرار دادیم: از آنها [برخى] راه‌یاب [شد]ند، و[لى] بسیارى از آنان بدکار بودند. (۲۶) آنگاه به دنبال آنان پیامبران خود را، پى‌درپى، آوردیم، و عیسى پسر مریم را در پى [آنان] آوردیم و به او انجیل عطا کردیم، و در دلهاى کسانى که از او پیروى کردند رأفت و رحمت نهادیم و [اما] ترک دنیایى که از پیش خود درآوردند ما آن را بر ایشان مقرّر نکردیم مگر براى آنکه کسب خشنودى خدا کنند، با این حال آن را چنانکه حقّ رعایت آن بود منظور نداشتند. پس پاداش کسانى از ایشان را که ایمان آورده بودند بدانها دادیم و[لى] بسیارى از آنان دستخوش انحرافند. (۲۷) اى کسانى که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا دارید و به پیامبر او بگروید تا از رحمت خویش شما را دو بهره عطا کند و براى شما نورى قرار دهد که به [برکت] آن راه سپرید و بر شما ببخشاید، و خدا آمرزنده مهربان است. (۲۸) تا اهل کتاب بدانند که به هیچ وجه فزون‌بخشى خدا در [حیطه] قدرت آنان نیست و فضل [و عنایت، تنها] در دست خداست: به هر کس بخواهد آن را عطا مى‌کند، و خدا داراى کرم بسیار است. (۲۹)
