خانه / دسته‌بندی نشده / دعای امام حسین (ع) در روز عاشورا همراه با معنی

دعای امام حسین (ع) در روز عاشورا همراه با معنی

در این مطلب از سایت ادعیه و اذکار هاروس به دعای امام حسین (ع) در روز عاشورا همراه با معنی پرداخته ایم. برای خواندن دعای امام حسین (ع) همراه با ترجمه مطلب عنوان شده را بخوانید که ان شالله کارگشا باشد.

دعای امام حسین (ع) در روز عاشورا همراه با معنی،دعای امام حسین در روز عاشورا به همراه ترجمه,دعای شهادت امام حسین,دعای روز عاشورا از امام حسین,دعای طلب حاجت از امام حسین,دعای حاجت روایی در روز عاشورا,دعای امام حسین در شب شهادت,دعای برآورده شدن حاجت از در روز عاشورا,دعای روز شهادت امام حسین در کربلا

دعای امام حسین (ع) در روز عاشورا همراه با معنی

از حضرت صادق (ع) نقل شده که این دعا را خواند:

اللّٰهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی فِی کُلِّ کُرْبَهٍ ، وَأَنْتَ رَجائِی فِی کُلِّ شِدَّهٍ ، وَأَنْتَ لِی فِی کُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِی ثِقَهٌ وَعُدَّهٌ ، کَمْ مِنْ کَرْبٍ یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ ، وَتَقِلُّ فِیهِ الْحِیلَهُ ، وَیَخْذُلُ عَنْهُ الْقَرِیبُ وَالْبَعِیدُ ، وَیَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ ، وَتُعْیِینِی فِیهِ الْأُمُورُ أَ نْزَلْتُهُ بِکَ ، وَشَکَوْتُهُ إِلَیْکَ راغِباً فِیهِ عَمَّنْ سِوَاکَ فَفَرَّجْتَهُ وَکَشَفْتَهُ وَکَفَیْتَنِیهِ ، فَأَنْتَ وَ لِیُّ کُلِّ نِعْمَهٍ ، وَصاحِبُ کُلِّ حاجَهٍ ، وَمُنْتَهَىٰ کُلِّ رَغْبَهٍ ، فَلَکَ الْحَمْدُ کَثِیراً ، وَلَکَ الْمَنُّ فاضِلاً.

معنی دعای فوق :

خدایا تویی مورد اطمینان من در هر اندوه شدید و تویی امید من در هر سختی و تویی مورد اطمینان و ذخیره‌ام در هر امری که بر من فرود آمد، چه بسیار اندوه شدیدی که دل از آن ناتوان می‌شود و چاره در آن کم می‌گردد و خویش و بیگانه به آن کمک نمی‌دهد و دشمن به خاطر آن زخم‌زبان می‌زند و کارها در آن خسته‌ام می‌کند، آن را به درگاه تو آوردم و از آن به تو شکایت نمودم، از غیر تو در آن رو گرداندم، پس آن را گشودی و برطرف کردی و مرا از آن کفایت نمودی، پس تویی سرپرست هر نعمت و صاحب هر حاجت و نهایت هر رغبت، ستایش بسیار تو راست و احسان فزون تو راست.

مؤلّف گوید:

این دعا، همان دعاى رسول خدا (ص) در روز بدر و احزاب، و دعاى حضرت سیدالشهدا (ع) در روز عاشورا است؛

و جز این دعا، دو دعای دیگر از حضرت روایت شده که در روز عاشورا خواندند:

یکی دعایی است که به حضرت سجاد (ع) تعلیم فرمودند زمانی که ایشان را به سینه خود چسباند درحالی‌که از بدن مبارکشان خون می‌جوشید و این دعا را برای حاجت و نیاز مهم و اندوه و بلای سخت و امر بزرگ دشوار می‌خوانند

آن دعا این است:

بِحَقِّ یس وَالْقُرْآنِ الْحَکِیمِ ، وَبِحَقِّ طهٰ وَالْقُرْآنِ الْعَظِیمِ ، یَا مَنْ یَقْدِرُ عَلَىٰ حَوائِجِ السَّائِلِینَ ، یَا مَنْ یَعْلَمُ ما فِی الضَّمِیرِ ، یَا مُنَفِّساً عَنِ الْمَکْرُوبِینَ ، یَا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومِینَ ، یَا راحِمَ الشَّیخِ الْکَبِیرِ ، یَا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ ، یَا مَنْ لَا یَحْتاجُ إِلَى التَّفْسِیرِ ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَافْعَلْ بِی کَذا وَکَذا.

معنی دعای فوق :

به‌حق یس و قرآن حکیم و به‌حق طه و قرآن عظیم، ای که بر نیازهای خواهندگان توانایی، ای که آنچه در باطن است می‌دانی، ای خارج کننده غم و اندوه از گرفتاران، ای گشاینده غم از غمناکان، ای رحم کننده به پیرمرد، ای روزی دهنده به کودک صغیر، ای که نیاز به تفسیر نداری، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنین و چنان کن.

و حاجت خود را بخواه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *